اختلال نوشتن (Dysgraphia) در بزرگسالان – مرکز تخصصی اختلال یادگیری

اختلال نوشتن (Dysgraphia) در بزرگسالان

 

دیس گرافیا یک مشکل یادگیری است، که بعضی اوقات به عنوان یک ناتوانی یادگیری یا تفاوت یادگیری شناخته می شود که در درجه اول مهارت های نوشتن را تحت تاثیر قرار می دهد.

بزرگسالان مبتلا به دیس گرافیا زمان زیادی را صرف نوشتن میکنند و ممکن است با نوشتن حروف ، کلمه و فاصله خط، در حاشیه، قوانین  / علامت گذاری، املا، انتخاب کلمه و حتی دستور زبان مبارزه کند و مشکل داشته باشند.

 

بر خلاف آگرافیا، که در آن نوشتن از دست میرود، فرد با دیس گرافیا به طور معمول با این وضعیت متولد شده است.

با توجه به اهمیت مهارت های سواد آموزی و تاکید بر نوشتن ، این کودکان مشکلاتی در مدرسه برایشان ایجاد خواهد شد.

خوشبختانه فناوری وجود دارد که می تواند به کودکان و بزرگسالان کمک کند تا دیسای گرافیک را بر چالش هایی که تجربه می کنند برطرف کند و گام های مثبتی در جهت دستیابی به تمام توان خود در کلاس و محل کار بردارند.

در حالی که هیچ توافقی در مورد اینکه چه میزان جمعیت با دیس گرافیا مبارزه می کند، وجود ندارد،.

بسیاری از منابع معتقدند این یکی از کمیاب ترین مشکلات یادگیری خاص است.

این به این دلیل است که بزرگسالان می توانند با طیف گسترده ای از علائم که در شدت آنها متفاوت است روبرو باشند.

در موارد خاصی از دیسگرافی، نوشتن قابل خواندن است، اما آهسته و کار سخت است.

در دیگران، به طور بی عیب و نقص بوده ولی به دشواری میخوانند.

دیسگرافی را می توان با مسائل مختلف همپوشانی مخفی کرد. به عنوان مثال، این می تواند با مشکلات توجه، مانند ADHD، مشکلات مهارت های حرکتی، اختلالات پردازش بیان و پذیرش و یا نارساخوانی  همراه باشد.

این می تواند شدید باشد و باعث تقریبا تمام ناتوانی در نوشتن می شود و یا می تواند خفیف باشد و فقط یکی از جنبه های فرایند نوشتن را مختل کند، مانند انسجام متن نوشته شده در مقابل عمل فیزیکی قرار دادن کلمات بر روی کاغذ.

تشخیص دیسگرافی در بزرگسالان

بسیاری از بزرگسالانی که با دیسگرافی ناشناخته زندگی می کنند، راهکارهای مقابله ای را برای کمک به آنها در محل کار و در مدرسه ایجاد کرده اند.

آنها ممکن است از گرفتن قلم و یادداشت های کاغذی اجتناب کنند و ترجیح می دهند بر روی کامپیوتر تایپ کنند یا از یک گوشی هوشمند استفاده کنند.

بعضی از بزرگسالان تصاویری از تخته سفید و یا ضبط صدا استفداه میکنند.

دیگران مشتاق به دست آوردن نسخه الکترونیکی اسلاید هستند.

به جای ایمیل و متون، وابستگی به پیام های صوتی و پیام های کلامی غیر معمول نیست.

برخی از بزرگسالان مبتلا به دیس گرافیک از تکنولوژی گفتار به متن برای تولید پیام استفاده می کنند.

 

اگر اختلال بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) وجود داشته باشد، نشستن هنوز می تواند مشکل ساز باشد، به طوری که آنها ممکن است در اطراف حرکت کنند و از  یک دستیار برای ارسال ایده های خود استفاده کنند.

از آنجا که پر کردن فرم ها با خصوص جعبه های کوچک می تواند سخت باشد، برخی افراد دیگر را استخدام می کنند تا برای آنها کارهای کاغذی انجام دهند.

 

عواقب عاطفی مشکلات یادگیری

دیس گرافیا یا اختلال در نوشتن  به هوش مرتبط نمیشود، اما می تواند فرد را عقب نگه دارد و بر وضعیت عاطفی و رضایت از زندگی تأثیر بگذارد.

 

به عنوان یک کودک

کودک تلاش برای خواندن و نوشتن میکند زیرا مهارت های سواد آموزی برای موفقیت در برنامه درسی ضروری است.

این درست در کلاس های اولیه است که در ابتدا آموزش نوشتن انجام می شود و در دبیرستان که محدودیت کلمات و  پیچیدگی متن بالاتر است.

عدم توانایی به طور منظم نوشتن طولانی مدت پس از آنکه همسالان به اشکال نامه تسلط پیدا کرده اند می توانند برای یک کودک شرم آور باشند.

ضعف در امتحانات املایی ممکن است باعث عدم انگیزه شوند، زیرا ممکن است نیاز به وقت بیشتری برای تکمیل برگه ها در کلاس باشد.

مقاله نوشتن، به ویژه در مورد امتحانات، ممکن است یک چالش باشد.

یک دانش آموز ممکن است توسط همسالان برای نوشتن کثیف و ناپایدار مورد تمسخر قرار گیرد.

تمام این عوامل باعث می شود که کودک باور کند که او در نوشتن و در مدرسه بد است.

 

عصبانیت و احساس شرمساری از مهارت های نوشتن می تواند منجر به انزوا، عزت نفس پایین و افسردگی شود.

وقتی دشواری یادگیری ثانویه مانند ADHD وجود دارد، ممکن است تلاش شود تا نقاط ضعف درک شده را از طریق تمرین و با توجه به دلایل غلط به خود جلب کند.

 

منبع

روانشناس و نوروتراپیست

14 دیدگاه دربارهٔ «اختلال نوشتن (Dysgraphia) در بزرگسالان – مرکز تخصصی اختلال یادگیری»

  1. سلام. من همیشه امتحانات شفاهی برام راحتتره.
    معمولا تایپ کردن برام سختتره و دوست داارم ویس بنویسم.
    امتحان تستی رو ترجیح میدم
    خیلی از مطالب تو ذهنم اما موقع امتحان جوابای افتضاح می دم.کلمات تو ذهنم هست اما جمله ای که می نویسم کسی ازش سر در نمیاره.
    نه قواعد نگارشی درست، بدخط و ناقص…
    البته من الان دانشجوی دکتری هستم.اما شاید خنده دار باشه همیشه معدلم 16 بود. چون امتحانام خراب میشد.
    خیلی وقتا نا امید میشم .اما تو چیزای دیگه خیلی خوبم.مثلا خلاقیتم خوبه. تحلیلم و…
    ایا من مبتلا هستم؟ ایا درمانی داره؟ من تازه این مطلب رو دیدم تا الان نمیدونستم همچین اختلالی هم هست.

    1. مریم عبداللهی- گروه تحقیق و پژوهش

      سلام
      نیاز به بررسی بیشتر هست ، گاهی فرد به دلیل پرش افکار( فکر از یک شاخه به شاخه دیگر میرود ) باعث میشود تا انچه را که در ذهنتان وجود داره نتوانید به خوبی در برگه نوشته یا حتی به درستی مفهوم را بیان کنید .
      بله یکی از روش های درمانی ماندگار و اثر بخش نوروفیدبک و توانبخشی ذهنی است .
      ولی نیاز است که در ابتدا تست های لازم گرفته شود تا بتوان روش درمانی مناسب با مشکل شما ارائه گردد.
      با سپاس
      مریم عبداللهی

  2. سلام
    من فكر ميكنم وقتي بچه بودم همين مشكل ديس گرافي داشتم
    و بخاطر همين مشكل از مدرسه گريزان بودم.
    تا اول دبيرستان تحصيل كردم فقط بخاطر همين كه من فكر ميكردم كه هيچ علاقه اي ندارم به درس خوندن .
    و تازه فهميدم كه اين نوع بيماري هم هست .
    توي كار خلاقيت عالي هستم و شغلم ديزاين و دكوراسيون داخلي هست .

    من واقعا خيلي دوست دارم اين مشكلم حل بشه .
    چون چند ماهي هست كه شروع به ادامه تحصيل كردم و از اين مشكل واقعا رنج ميبرم .

    1. مریم عبداللهی- گروه تحقیق و پژوهش

      سلام
      بله درکتون میکنم خیلی از افراد هستن که در سنین بالاتر متوجه مشکلشان میشود .
      شما می توانید جهت بررسی تشخیصی و تست های لازم مراجعه کرده تا بتونیم به خوبی به شما کمک کنیم.
      جهت کسب نوبت ویزیت با شماره 22636863 میتوانید نوبت ویزیت تهیه فرمائید .

    1. مریم عبداللهی- گروه تحقیق و پژوهش

      سلام
      این روش تنها با نوروفیدبک رفع نمی شود بلکه از روش های توانبخشی ذهنی و راهکارهای درمان اختلال نوشتن نیز باید استفاده کنید .

  3. سلام من با دیکته کلمات مشکل دارم اغلب اوقات غلط املایی دارم گاها حتی وقتی متنی رو کپی میکنم و سخت ترین درس واسم همیشه دیکته بوده
    از بچگی تا الان دیگه همه خانوادم هم میدونن که کلا مشکله واسم دیکته و درکش سخته
    منم به این مبتلا هستم! ؟ یا سندروم دیگری هست؟

    1. مریم عبداللهی- گروه تحقیق و پژوهش

      سلام
      بله عزیزم بالا رفتن سن منجر به بهبودی میشه ولی نه کاملا که میتوانید از روش نوروفیدبک برای کاهش مشکلتان + توانبخشی و کاردرمانی بهره گیرید.

  4. با سلام
    من 40 سالم هست
    اخیرا متوجه می شوم در تایپ کلمات رو پس و پیش تایپ کردم مثلا حبس رو بصورت حسب
    کلمات رو بصورت کملات
    یا در کلماتی مانند متغیر ، تعیین سر نوشتن با یک ی یا دو ی و کلمات تشدید دار دچار مشکل میشم ،یعنی پس از باز خوانی متن متوجه میشم دچار مشکل شدم
    لطفا راهنمایی بفرمایید

    1. مریم عبداللهی- گروه تحقیق و پژوهش

      با سلام و با پوزش از تاخیر در پاسخگویی
      دقیقا در این موارد نمیتوان تشخیص دقیقی عنوان کرد . زیرا در تایپ کردن ممکن است خیلی مهارت لازم را نداشته باشید . نمیتوان انگ اختلال نوشتن را به شما زد .
      گاهی این موارد مربوط به دقت دیداری شما میشوند که نیاز به بررسی می باشد .

  5. سلام من بعد از دو سال افسردگی دوباره شروع به تحصیل کردم اما حالا موقیت فرق میکنه و با اینکه زبانم زیاد خوب نیست باید درس هارو به زبان خارجی جواب بدم، معمولا توی خوندن و نوشتن کلمه ها به مشکل میخورم.،اینم بگم که من دو تا زبان رو به صورت همزمان شروع کردم به یادگرفتن برای همین اوایل فکر میکردم برای اینکه این دو زبان یکم شبیه ان گیج بازی میکنم ولی بعد متوجه شدم این حواس پرتی تو جاهای دیگم هست مثلا توی ریاضی شده اصلا به علامت توجه نمیکنم همین جوری شروع به حل میکنم بعد وقتی چک میکنم میبینم احمقانه ترین کار ممکنو کردم بعد کل روز حرصشو میخورم از طرفی من از بچگی خیلی خجالتی بودم و این دو سال افسردگی خجالتی بودنمو تبدیل کرده به حراس اجتماعی مخصوصا با مردا خیلی مشکل دارم و نوعی ترس و اضطرابو با هم تجربه میکنم این خطا هارو معمولا تو مدرسه بیشتر انجام میدم، به اضافه همه ی اینا واقعا تمرکزمو از دست دادم و همش دارم به یه چیزی فکر میکنم معمولا افکار مزاحم از صبح که هنوز چشمم باز نشده شروع میشه و تا شب ادامه داره انقدر به مسائل چرت و پرت حرف مردم و…. اهمیت میدم که از یه شوخی خیلی مسخره ناراحت میشم تا شب به یه اتفاقی یا سوتی که واقعا اهمیت نداره فکر میکنم حالا هم ‌اعتماد به نفس نداشتم با این مشکل توی خوندن و نوشتن و حواس پرتی کاملا از بین رفته همش فکر میکنم من عادی نیستم و یه مشکلی دارم

    1. مریم عبداللهی- گروه تحقیق و پژوهش

      سلام دوست عزیز
      بله گاها نفص توجه و عدم تمرکز میتواند از علائم افسردگی باشد ،آیا شما افسردگی تان را درمان کرده اید ؟ با چه روشی درمان دارویی ؟ در حال حاضر دارویی مصرف میکنید؟
      در صورت تمایل و رفع مشکلات باقی مانده میتوانید از روش نوروفیدبک و توانبخشی ذهنی جهت ارتقا عملکرد ذهنی تان و کاهش علائم ذکر شده بهره بگیرید .
      پیشنهاد میکنم حضورا در خدمتتان باشم تست اولیه از شما گرفته بشه که راحت تر بتوانیم مسیر درمان را به شما توضیح بدهم ، که افسردگی تان هنوز باقی مانده و این علائم ناشی از افسردگی تان است یا در کنار افسردگی نقص توجه هم دارید؟

  6. سلام من یک ماه است که در نوشتن عدد ۳ دچار مشکل شدم ۳۹ ساله هستم و تا قبل از اون مشکلی نداشتم انگار باید چند لحظه صبر کنم و تمرکز کنم بعد ۳ رو بنویسم که این خیلی اذیتم میکنه

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا