6 روش اثبات شده برای تشویق کودکان به طور موثر (بدون اثرات جانبی)
واژه های تشویق، هنگامی که مورد استفاده قرار می گیرد، می تواند تاثیرات مثبتی بر روی کودکان داشته باشد.
در اینجا 6 روش اثبات شده برای تشویق بچه ها بدون عوارض جانبی منفی وجود دارد.
کلمات کلیدی برای بچه ها به طور معمول در مدرسه و در خانه ارائه می شود. هنگامی که به درستی استفاده می شود، این کلمات تشویق کننده ، می تواند اثرات مثبت بر روی بچه ها داشته باشد.
این به این دلیل است که تقویت مثبت می تواند یک کودک را به تکرار رفتار ستایش ترغیب کند.
در میان چهار سبک والدین :
والدین اقتدار گرا ، سبکی است که در آن پدر و مادر اغلب از کلمات دلگرم کننده برای ایجاد انگیزه فرزندان خود برای دستیابی به استانداردهای بالا استفاده می کنند.
این که آیا این دستاورد های علمی یا ورزشی، “خوب انجام شده”، “شغل خوب” یا “شما خیلی هوشمند هستید” ستایش زیادی برای انجام وظایف به خوبی انجام می شود.
اما با استفاده از این کلمات تشویق همیشه انگیزه مورد نظر را افزایش نمی دهد. در حقیقت، استفاده از آنها بدون در نظر گرفتن مخالف آن می تواند منفی باشد.( مرکز مشاوره آلومینا )
مزایای تشویق کودکان و نوجوانان
با استفاده از کلمات دلگرم کننده درست می توانید:
منجر به ارتقای عزت نفس بچه هامیشود
افراد دارای عزت نفس بالا شادتر بوده و ذهنی سالمتر دارند ، در حالی که افراد دارای عزت نفس کم، از نظر روانشناختی ناراحت هستند و شاید حتی افسرده اند.
انگیزه ذاتی را برای دستیابی به خود افزایش میدهد
افزایش استقامت
راه مناسب برای تشویق چیست؟
اگر تشویق و ستایش بسیار سودمند باشد، آیا این بدان معناست که شما باید فرزندتان را به شکلی پرشکوه تحسین کنید و بچه شما پس از آن انگیزه مندخواهد بود که هرگز نگران نباشید ؟
همه کلمات تشویق برابر نیستند. در صورت استفاده بدون تردید، برخی از انواع تشویقها واقعا می توانند آسیب بیشتری نسبت به عدم تشویق داشته باشند.
کلید این است که چگونه و چه هنگامی کودکان ستایش می شوند.
در اینجا 6 نکته در مورد استفاده از کلمات تشویق کننده برای بچه ها به طور موثر وجود دارد:
1. ستایش با احترام و صادقانه
ما گاهی کودکان خود را به منظور ارتقاء اعتماد به نفس، انگیزه دادن به آنها، و تشویق رفتارهای خاص یا محافظت از آنها از احساسات مضر ستایش می کنیم.
با این حال، اگر ستایش صادقانه نباشد ، کودکان تشویق نمی شوند.
ستایش هایی که با خودبینی ناسازگار هستند ممكن است به عنوان عیب و نقص درك شود.چنین ستایش می تواند به انتقاد از کودکان و حتی خرابکاری های عمدی منجر شود.
ستایش های مبهم و یا بیش از حد به طور کلی ممکن است به عنوان بی احترامی در نظر گرفته شود، زیرا این ستایش های کلی کمتر احتمال دارد با واقعیت های موجود سازگار باشد. (“من یک فرشته نیستم، شب گذشته مشغول انجام تکالیفم نشدم”)
2. خاص و توصیفی باشید
به جای ستایش، کودکان را با استفاده از نظرات توصیفی و خاص تشویق کنبد. کم توجهی عمومی بیشتر احتمال دارد که درست درک و در نظر گرفته نشود.
جنبه خاصی از عملکرد کودک را مشخص کنید و توضیح دهید که رفتار چگونه منجر به نتایج خوب شده است .
نظرات خاص و توصیفی به کودک شما نشان می دهد که توجه کرده اید و واقعا به آن اهمیت می دهید.
نگوئید=> آفرین به تو
بگوئید => من این رنگ آمیزی که برای توپ استفاده کردی خیلی خوشم آمد
ستایش تلاش و فرایند آنها نه توانایی شان
یکی از دلایلی که چرا انسان هوشمندانه ترین حیوان در زمین است، این است که ما می خواهیم علت و معلول مسائل را بیاموزیم و درک کنیم.
تئوری اختیارو تخصیص می گوید که علت آنکه افراد به وقایع مربوط می شوند، بر چگونگی برخورد و وقوع حوادث آینده تأثیر می گذارند.
هنگامی که کودکان برای تلاش خود در انجام این کار ستایش می شوند، آنها یاد می گیرند موفقیت را به تلاش خود اختصاص دهند.
تلاش، کیفیتی است که ما توانایی کنترل و بهبود آن را از طریق کار سخت و کار انجام می دهیم. بنابراین، این کودکان به مهارت های در حال توسعه بیشتر تمرکز می کند تا نتایج جستجو را به خود اختصاص دهد.
تشویق تسلط، به کودکان کمک می کند تا اندیشه های رشد را بپذیرند و به تمرین و بهبود مهارت ها اعتقاد پیدا کنند.
این ذهنیت جهت گیری یادگیری می تواند انگیزه ذاتی، استقامت و لذت بردن کودکان را افزایش دهد. پس از شکست، این کودکان معتقدند که آنها شکست خورده اند، زیرا آنها به سادگی به اندازه کافی تلاش نکرده اند.
بنابراین آنها انگیزه دارند دوباره تلاش کنند و تمایل به بهبود عملکرد داشته باشند. به عبارت دیگر، این بچه ها انعطاف پذیر هستند.
ستایش توانایی ، ارسال پیام ظریفانه ای را به همراه دارد که موفقیت قبلی به دلیل ویژگی های ستایش شده بود. بچه ها با این ذهنیت ثابت، زمانی که همه چیز دشوار می شود، راحت تر تلاش می کند.
آنها از بی کفایتی مبتنی بر موفقیت رنج می برند. کسانی که نمی توانند پس از تجربه شکست بخورند، از انعطاف پذیری لازم برای موفقیت در زندگی جلوگیری می کنند.( مرکز تخصصی وفوق تخصصی مغز واعصاب و روان)
4. از کنترل و یا ستایش شرطی اجتناب کنید
ستایش کنترل ، متفاوت از بازخورد مثبت اطلاعاتی است که برای تأیید پیشرفت، بهبود و یا تسلط بر کار کودک مورد استفاده قرار می گیرد در واقع با قصد دستکاری یا کنترل آن داده شده است.
بیانیه ای از قبیل “خوب! من می دانم که می توانید بهتر انجام دهید “در نظر گرفته شده است تا انگیزه کودک را برای بار دیگر سخت تر کند.
هنگامی که ستایش به عنوان یک ابزار کنترل استفاده می شود، آنها تأیید و ارزیابی مثبت را که مطلوب بر نتایج یا عملکرد خوب هستند، بیان می کنند.
این تشویق های شرطی حس یک ارزش ذاتی را در بچه ها به وجود می آورد.
كودكانی كه به سن دو سالگی میرسند، خود احساس ارزش می كنند. خود ارزش ، یک عقیده مثبت / منفی (یا خوب / بد) است که آنها احساس می کنندمستحق دریافت از سایرین هستند.
كودكانی كه خود را به عنوان داشتن ارزش مثبت در نظر می گیرند، خود را در شرایط مثبت توصیف می كنند. آنها عزت نفس بالا دارند و معمولا موفقیت یا عدم موفقیت را به کار می گیرند.
كودكانی كه خود را به عنوان داشتن ارزش منفی می بینند، خود را با شرایط منفی توصیف می كنند. آنها عزت نفس کمتری دارند و معمولا موفقیت و یا شکست شان را به توانایی های خود مرتبط می کنند.
هنگامی که بچه ها تصور می کنند که احساسات شان از تصدیق و قضاوت مثبت مستثنی هستند، به دنبال اهدافی هستند که بر خود ارزیابی متمرکز است.
5. اجتناب از مقایسه تقدیر
این مدل از ستایش کردن و مقایسه کردن ها بسیار ساده است وبه صورت عادت در می آید مخصوصا در مدرسه، ورزش،آزمون ورودی دانشگاه و ….
در برخی موارد، این مقایسه ها می توانند در فرد ایجاد انگیزه کند و سخت تر تلاش کند.
مشکل اینجا است که می تواند فیدبک منفی در برداشته باشد و فرد را به عقب براند.
در مورد چگونگی احساس ، زمانی که خودتان را با یک همکار موفق تر مقایسه می کنید فکر کنید. هنگامی که ما به خوبی انجام می دهیم، ما هیجان زده و انگیزه داریم. اما زمانی که ما شکست می خوریم، احتمالا افسرده می شویم نه انگیزه مند.
به همین ترتیب، تقسیم بندی مقطعی ، کودکان را آسیب پذیر نسبت به عقب افتادگی های آینده می کند. برای كودكانی كه ستایش مقایسه ای استفاده میشود وقتی مقایسه نشوند انگیزه شان سریعت تر از بین می رود و احساس خستگی و ناراحتی بیشتری نسبت به کودکانی که اغلب از ستایش تسلط استفاده شد ه است میشوند.
آنها کمتر مقاوم هستند.
6. اجتناب از ستایش آسان و یا بیش از حد ستایش
ارائه کلمات تشویق کننده برای برای تکمیل وظایفی که آسان است می تواند به عنوان یک تصور غیرقابل ،درک شود.
ستایش از وظایف آسان به این معنی است که انتظارات کمتری از توانایی کودک در ابتدا وجود دارد.
بچه هایی که تقدیر مکرر میشوند، یاد می گیرند تنها مواردی را که فکر می کنند را انتخاب کنند، والدین خود را انتخاب کنند و از انجام آن چیزهایی که ممکن است نداشته باشند، انتخاب کنند.
آنها یک الگوی شناخته شده برای ستایش را به جای تجربه با چیزی جدید دنبال می کنند.
هنگامی که کلمات تشویق به طور غیر منتظره داده می شود، می تواند بسیار انگیزه ای باشد.
با این حال، بیش از حد پرستاری، انتظار ستایش را در کودکان در هر لحظه بالا می برد. این پاداش بیرونی است که انگیزه را کاهش می دهد، نه افزایش .
ستایش مکرر ، کودکان را به این باور می رساند که عدم ستایش نشان دهنده شکست است .
تقدیرات به خصوص زمانی که آنها بدون هیچ گونه تفکیکی ارائه شوند، غیرقانونی هستند. آنها ممکن است تصور خود را بیش از حد پررنگ ایجاد کنند .
