انواع اختلال نقص توجه از نظر دکتر دانیل امن(Dr. Daniel Amen’s)

 

روش استاندارد تشخیص اختلال بیش فعالی – نقص توجه (ADHD )

ابزار استاندارد ارزیابی و تشخیص اختلال بیش فعالی – نقص توجه (ADHD ) که توسط متخصصان بهداشت روانی در ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرد، استفاده از معیارهایی است که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) مطرح شده است که سه پیش نمایش ADHD را مشخص می کند:

 

اختلال نقص توجه / بیش فعالی، ارائه غالبا بی توجه

اختلال نقص توجه / بیش فعالی، ارائه بیش از حد پر تحرک

اختلال نقص توجه / بیش فعالی، ارائه ترکیبی

 

آمن 7 نوع ADD را شناسایی کرده است.
دکتر Amen با استفاده از SPECT  ده ها هزار بیمار را اسکن کرده است وهفت نوع ADD را شناسایی کرده است. دکتر Amen به جای ADHD از اصطلاح ADD استفاده می کند، زیرا او احساس می کند ADD بازتاب دهنده بیشتر این شرایط است.

هنگامی که یک فرد با یک نوع ADD تشخیص داده شده است، دکتر آمن از ترکیبی از داروهای تجویزی، مکمل ها و تغییرات شیوه زندگی برای درمان بیماری استفاده می کند. هر نوع ADD دارای درمان خاصی است.

 

تصویر برداری عصبی در روانپزشکی

 

عملکرد تصویربرداری عصبی ، مانند اسکن SPECT، یک ابزار مفید برای محققان محسوب می شود و در درک ساختار عصبی (فعالیت مغز) از شرایط مختلف روانپزشکی ارزشمند است.

با این حال، روانپزشکان  به طور کلی اعتقاد به این روش  ندارند که از آن به عنوان یک روش معتبر علمی برای تشحیص بالینی به طور منظم استفاده کنند.

 

انواع اختلالات نقص توجه 

 

نوع 1. کلاسیک( ADD (ADHD

علائم عبارتند از: بی توجهی، ناتوانی، بی نظمی، بیش فعالی، بی قرار و تحریک پذیری. تداخل نیز می تواند یک مسئله باشد.

افرادی که دارای اختلال نقص توجه (ADD) کلاسیک هستند، جریان خون را در ناحیه مغز قشر پیشانی، مغز و گانگلیس پایه کاهش می دهند. ganglia basal کمک می کند تا دوپامین تولید شود.

هدف درمان این است که سطوح دوپامین را به شیوه های زیر افزایش دهیم:

 

یا با استفاده از داروهای محرک مانند: آدرال ( Adderall ) یا  کانسرتا (Concerta) ، یا از مکمل های تحریک کننده مانند  رودیولا (Rhodiola)، چای سبز یا جینسینگ استفاده کنید.

اسید آمینه ال – تیروزین ( L-tyrosine )همچنین به عنوان یک بلوک ساختمانی از دوپامین استفاده می شود.

مکمل روغن ماهی که در اسیدهای چرب امگا -3 اسید داکوساگزنئوئیک اسید (DHA) و ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) اسن نیز مفید است .

رژیم غذایی که در پروتئین بالاتر است و در کربوهیدرات ها پایین تر است نیز مفید است.

 

نوع 2. بی توجهی ADD

علائم عبارتند از: بی توجه بودن و به راحتی حواس پرتی (اما نه بیش از حد فعال)، کند و آهسته حرکت و با انگیزه کم هستند.

افرادی که دچار بی توجهی هستند، اغلب به عنوان فضانوردان فضایی، فریادهای روزمره و سیب زمینی های نیمه قیمتی توصیف می شوند.

این نوع در دختران بیشتر از پسران رایج است و اغلب بعد از آن در زندگی تشخیص داده می شود زیرا این افراد مشکلات رفتاری ندارند.

افراد مبتلا به اختلال نقص توجه ( ADD ) فعالیت در قشر پیشانی  و همچنین سطح پایین دوپامین دارند درمان همانند نوع 1 است.

 

نوع 3.  تمرکز بیش از حد( ADD)

اضافه شدن بیش از حد تمرکز ADD شامل علائم کلاسیک اضافی، به علاوه مشکلات تغییرتوجه ، غالبا در حلقه های افکار یا رفتار منفی، وسواسی، نگرانی بیش از حد، انعطاف پذیری و رفتار مکرر مخالف و استدلال گیر افتاده است.

افرادی که بیش از حد تمرکز کرده اند، کمبود سروتونین و دوپامین دارند. هدف درمان، افزایش هر دو این انتقال دهنده های عصبی، فرستنده های شیمیایی سیستم عصبی است.

دکتر آمن توضیح می دهد که به دلیل اینکه افرادی که دارای این نوع اختلال نقص توجه (ADD)  هستند هنگام مصرف داروهای تحریک کننده بیشتر نگران و مضطرب می شوند، ابتدا مکمل ها را امتحان می کند.

او داروها را فقط اگر مکمل ها موثر باشد تجویز می کند. درمان شامل:

مکمل ها برای افزایش دوپامین، مانند L-تریپتوفان استفاده می شود. 5-Hydroxytryptophan، یک اسید آمینه طبیعی به نام 5-HTP، به عنوان یک ضد افسردگی استفاده می شود.

مکمل های دیگر عبارتند از زعفران و تینوسیتول  که تمرکز و وضوح روانی را افزایش می دهد.

داروهای ضد افسردگی عبارتند از: Effexor، Pristiqیا Cymbalta.

نوروفیدبک (Neurofeedback) نیز توصیه می شود. این روش به مردم می آموزد تا عملکرد مغز خود را تنظیم کنند.
افرادی که این نوع ADD را مصرف می کنند، بر رژیم پروتئین بالا تاثیری نداشته و می توانند به طور متوسط ​​رفتار کنند.

 

نوع 4. لوب تمپورال ADD

این نوع شامل علائم کلاسیک اضافی همراه با تحریک پذیری،سریع و پرخاشگری و افکار منفی، بی ثباتی خلق و خوی و پارانویای خفیف است.

افراد با این نوع ممکن است چیزهایی را ببینند یا شنوایی کنند که وجود ندارد و ممکن است یادگیری و مشکلات حافظه وجود داشته باشد.

افراد مبتلا  به اختلال نقص توجه در  لوب تمپورال دارای بی نظمی و فعالیت کمتری در قسمت مغزی ناحیه پریفرونتال (prefrontal)  هستند.

هدف درمان این است که فعالیت های عصبی را تسکین دهند و سلول های عصبی را که  بیش از حد شلیک میکنند  و یا  غیر قابل پیش بینی هستند جلوگیری کنند.

درمان شامل:

اسید آمینه گاما آمینوبوتیریک اسید آمینه (GABA) برای کمک به آرام کردن سلول های عصبی.
مکمل منیزیم به اضطراب کمک می کند.
داروهای ضد انعقادی می تواند به تثبیت حالت ها کمک کند.
Gingko یا وینپوکتین می تواند با مسائل یادگیری و حافظه کمک کند.
رژیم کتوژنیک که یک رژیم غذایی است که پروتئین بالاتر ی دارد توصیه می شود.

 

نوع 5. اختلال نقص توجه لنفاوی

این نوع شامل علائم کلاسیک اضافی همراه با غم و اندوه در سطح پایین می باشد اما افسردگی نیست.

منفی بودن، نیمه خالی لیوان را دیدن، انرژی کم، احساسات مکرر ناامیدی و بی ارزش بودن و اعتماد به نفس پایین، نشانه های دیگری از این نوع هستند.

افرادی که دچار کمخونی لنفاوی هستند، فعالیت بیش از حد در بخش لنفاوی مغز، که در آن کنترلهای خلقی است دارند.

آنها در هنگام آرام کردن یا تمرکز روی یک کار، فعالیت خود را در قشر پیشانی ایجاد می کنند. درمان شامل:

ال تیروزین ،  L-tyrosine

فنیل آلانین

آدنوسیل متیونین

از موثرترین مکمل ها هستند.

داروهای ضد افسردگی ولبورتین یا ایمی پرامین ممکن است تجویز شوند.

ورزش، روغن ماهی و رژیم غذایی مناسب نیز توصیه می شود.

یک رژیم غذایی که در آن لبنیات، شکر، گندم و ذرت برای سه هفته حذف می شود، به تعیین اینکه آیا فرد دارای این حساسیت های غذایی است کمک می کند.

 

 

نوع 6. اختلال نقص توجه -حلقه ای از آتش 

این یک نسخه افراطی از نوع نقص تمرکز کلاسیک  است، به علاوه بسیار افسرده، عصبانی، تحریک پذیر و بیش از حد حساس به سر و صدا، نور، لباس و لمس است.

افراد با این نوع اغلب غیر قابل انعطاف، بسیار کلامی، مخالف هستند و دارای خستگی متقابل هستند.

افراد دارای این نوع نقص توجه  یک مغز بیش از حد فعال دارند. مقادیر بیش از حد فعالیت در قشر مغزی و دیگر نقاط مغز وجود دارد.

درمان شامل:

شروع کردن با رژیم حذفی اگر به نظر برسد آلرژی غذایی ممکن است وجود داشته باشد.
تحریک کننده ها به تنهایی می توانند علایم را افزایش دهند.

GABA، 5-HTP و L-tyrosine مکمل ها باعث افزایش سطح GABA و سروتونین می شوند.

داروهایی که ممکن است تجویز شوند داروهای ضدتشنج و فشار خون مانند گانفاسین یا کلونیدین هستند که به کاهش میزان بیش فعالی کمک می کنند.

 

نوع 7 .اختلال نقص توجه از نوع اضطرابی 

این نوع شامل علائم کلاسیک اضافی همراه با احساس اضطراب همراه است ، علائم استرس فیزیکی مانند سردرد و درد شکمی، انجماد زمانی که در شرایطی که باعث اضطراب میشوند.

افرادی که دچار اضطراب می شوند، سطح بالایی از فعالیت در گانگلیون های پایه دارند که باعث ایجاد دوپامین می شوند. این از اکثریت انواع نقص توجه ها متفاوت است که فعالیت کمتری در این بخش مغز دارند.

هدف درمان، کمک به آرامش و افزایش سطح گابا و دوپامین است. درمان شامل:

مکمل هایی که اثر آرام بخش دارند، مانند L-theanine، Relora، منیزیم است.

محرک ها خودشان می توانند موجب اضطراب بیشتری شوند. با این حال، داروهای مفید برای کاهش اضطراب، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای هستند: ایمیپرمین یا دیزپارمین.

نوروفیدبک (Neurofeedback) می تواند به کاهش اضطراب کمک کند و قشر prefrontal را آرام کند.

 

ممکن است بیش از یک نوع اختلال نقص توجه وجود داشته باشد. به عنوان مثال، یک ترکیب رایج، بیش از حد، لمبی و انواع اضطربی است

 

منبع